Column
|23
Suiker in perspectief, maart 2015
maken er melding van in de
voedingswaardetabel en dan gaat
het om (veel) minder dan een
halve gram suikers per kopje
thee. Om één kcalorie vanuit de
suikers binnen te krijgen, moet
je 15-25 kopjes thee drinken.
Het gebruik van de terminologie
‘verborgen suikers’ heeft echter
een hoge vlucht genomen sinds
deze uitzending. Het gaat
daarenboven allang niet meer
over het gebruik van suikers als
draagstoffen, maar om alle
ingrediënten die suikers bevat-
ten. Het feit dat in de ingrediën-
tendeclaratie ingrediënten
worden vermeld en geen voe-
dingsstoffen, en dat veel mensen
dit een moeilijk onderscheid
vinden, draagt daaraan bij.
Ingrediënten als honing, vruch-
ten, melkpoeder, glucosestroop
en vele anderen bevatten van
nature in meer of mindere mate
suikers. Zoals wettelijk voor-
geschreven vindt men in de
'Om één kcalorie vanuit de suikers binnen te
krijgen, moet je 15-25 kopjes thee drinken.'
ingrediëntendeclaratie deze
stoffen onder hun ingrediënten-
benaming terug. In de voedings-
waardedeclaratie kan men
vervolgens nazoeken hoeveel
suikers er in het product aanwe-
zig zijn. Het is van de wetgever
nooit de bedoeling geweest om
in de ingrediëntendeclaratie
voedingskundige informatie
te verstrekken, die kan men
eenvoudig in de daarvoor
bestemde tabel vinden. Dat de
aanwezige suikers zouden
worden verstopt of verborgen
in ingrediëntenbenamingen is
dus onzin.
Wat het onderscheid ingrediënt
- voedingsstof bij suikers
bemoeilijkt, is dat ‘suiker’ ook
een ingrediëntenbenaming kan
zijn, en wel voor de bekende
kristalsuiker die in chemische
termen ook wel sacharose wordt
genoemd. Wordt aan een
product dus het ingrediënt
kristalsuiker toegevoegd, dan zal
men dat natuurlijk wél als suiker
in de ingrediëntendeclaratie
terugvinden. Staat er ‘suiker’ in
de ingrediëntendeclaratie, dan is
er dus een vorm van biet- of
rietsuiker toegevoegd aan het
product. Maar er kunnen dan
wel degelijk ook nog suikers van
andere bronnen in het product
aanwezig zijn. In de voedings-
waardevermelding vind je dan de
totale hoeveelheid suikers terug
van alle bronnen tezamen.
Het begrip ‘verborgen suikers’ is
in feite een leeg begrip. Hooguit
zou men kunnen stellen dat het
gaat om suikers die afkomstig
zijn van andere bronnen dan
biet- of rietsuiker. Daarnaast laat
het zien dat voor veel mensen
kennelijk het onderscheid tussen
ingrediënt en voedingsstof niet
duidelijk is. Want als dat niet het
geval zou zijn, zou deze termino-
logie – ondanks de aandacht
ervoor in de media – geen eigen
leven hebben gekregen!
