Impulsen en onbewust eetgedrag
|29
Suiker in perspectief, december 2013 / januari 2014
AppEdieet
De app die Veling en collega’s hebben
gemaakt, laat foto’s met een blauwe rand
zien van voorwerpen (niet eten) waarop de
gebruiker moet drukken. Er zijn ook foto’s
met een grijze rand van eten (vooral snacks
en energiedranken) waarop de gebruiker niét
moet drukken. Elke foto is ongeveer 1 seconde
in beeld. Wie te laat of op een foto met een
grijze rand (eten) drukt, ziet een groot rood
kruis verschijnen. Een hoogcalorisch product
wordt gekoppeld aan niet drukken. Daar-
door zou de impuls om bij het zien van lekker
voedsel te gaan eten geringer worden. Minder
impulsief reageren zou via die route kunnen
leiden tot minder ongezonde keuzes.
inderdaad gevonden dat iemand die chronisch lijnt,
daar baat bij heeft.’ De chronische lijners gebruikten
in het onderzoek minder van voedsel dat consequent
werd gekoppeld aan een ‘no go-signaal’.
Veling en collega’s willen deze uitkomsten inzetten
in de strijd tegen overgewicht. ‘We zijn dus op zoek
gegaan naar een leuke taak die je buiten de labsitua-
tie kunt gebruiken. Dat moet een simpele taak zijn
die iedereen kan doen en niet veel technische
knowhow vraagt.’ Er is een eerste studie uitgevoerd
via internet met plaatjes op het beeldscherm.
‘En werkt zoiets ook als je de taak via smartphone
kunt uitvoeren? We hebben naar aanleiding van de
internetstudie een app ontwikkeld.’ Op de vraag of
het gebruik van die app (zie kadertekst) effectief is,
antwoordt hij: ‘Dat is wel een veel kleiner plaatje
natuurlijk. En we hebben er nog niet uitgebreid
onderzoek naar gedaan. Voor we de app breder gaan
aanbieden, moeten we wel weten of het werkt.’
Er wordt een nieuwe website gemaakt waarbij
mensen de keuze hebben of ze de stop taak via
smartphone, ipad of de website uitvoeren. Veling
heeft subsidie aangevraagd voor onderzoek om vast
te stellen of de keuze van het medium van invloed is
op de effectiviteit van het veranderen van het gedrag.
‘Er zijn in ieder geval wel duidelijke aanwijzingen dat
het beïnvloeden van het gedrag via een beeldscherm
werkt.’
Automatische gedragscomponent
Harm Veling brengt onder de aandacht dat de
overheid steeds minder adviezen aan de bevolking
geeft. ‘Het aantal massamediale campagnes is
bijvoorbeeld geringer geworden. Maar wat moet de
consument dan doen? Welke instrumenten zouden
ze moeten gebruiken? Er verschijnen wel met de
regelmaat van de klok nieuwe diëten die zouden
helpen om af te vallen, maar dat vraagt ook om
verandering van de automatische gedragscompo-
nent. Wij richten ons op die automatische
component, maar het staat nog in de kinder-
schoenen. Werkt onze benadering bij mensen
met overgewicht? Maakt het nog uit of iemand een
BMI van 26-27 heeft of 35? We hebben de komende
jaren nodig om antwoord te vinden op de vraag
voor wie deze aanpak nuttig is en voor wie niet.’
