Suiker in perspectief editie 52 | mei 2021

referentiedoseringen. Dat houdt in dat als de concentratie van een allergeen in het product onder een bepaalde grens blijft, deze niet op het etiket hoeft te staan.” TNO en zijn Amerikaanse partners gaven al wetenschappelijke input voor de ontwikkeling van een allergenenmanagementsysteem genaamd VITAL . “In dit systeem is in principe meer dan genoeg informatie te vinden, ook om het plaatsen van de allergenenwaarschuwing te standaardiseren.” Maar het zou volgens Blom wel goed zijn als hier wetgeving over komt, zodat dit soort PAL-statements (Precautionary Allergen Labelling) op dezelfde gronden en op eenzelfde manier worden geformuleerd en ze niet meer voor interpretatie vatbaar zijn. Standaardisatie Volgens Blom is voor een goede communicatie naar de (allergische) consument met name ook standaardisatie op het etiket nodig: “In welke volgorde zet je de informatie, hoe groepeer je deze, wat zijn de grenswaarden voor het vermelden van allergenen, hoe formuleer je allergenenwaar- schuwingen… Lastig is dat hier binnen Europa nog geen regels voor gelden. Een ander punt is dat wanneer je aan verschillende landen levert de informatie ook in verschillende talen op het etiket moet komen. Het gebruik van pictogrammen zou voor dit probleem een uitkomst kunnen zijn. Het zou goed zijn als standaardisatie van de communicatie op het label werd vastgelegd in de wet- en regelgeving”, besluit Blom. “In de huidige situatie moeten mensen met een allergie, en degenen die voor hen boodschappen doen, bij elk etiket weer opnieuw zoeken naar de informatie die ze nodig hebben om veilig te kunnen eten.” (1) Blom, W. Marty, et al. "Allergen labelling: current practice and improvement from a communication perspective." Clinical & Experimental Allergy . bevatten van X’), wordt op verschillende manieren gecommuniceerd. Dat werkt verwarring in de hand. Verder zijn etiketten soms niet goed leesbaar, doordat de tekst bijvoorbeeld doorzichtig is of in een te klein lettertype staat (zie afbeelding). Wat eveneens de duidelijkheid niet ten goede komt, is dat de nodige informatie niet bij ieder etiket op dezelfde plaats staat”, somt Blom op. Kan sporen bevatten Soms zie je op etiketten inderdaad “kan sporen bevatten van…” staan. Op andere lees je: “gemaakt in een omgeving waar ook … wordt verwerkt.” Zit daar eigenlijk verschil tussen? “Nee”, zegt Blom, “dat betekent hetzelfde (onbekende) risico, ook omdat iedere producent een eigen standaard hanteert. Voor deze vermelding wordt wel steeds vaker gewerkt met 14| “Voor mensen met een allergie is het etiket vaak een zoekplaatje” Suiker in perspectief, mei 2021 Voorbeelden van etiketten die slecht leesbaar zijn.