Suiker in perspectief editie 50 | november 2020

Omgekeerde bewijslast In de tv-reclame van Douglas werden suikerklontjes getoond door een ‘anti-aging-expert’ die stelde: “We weten allemaal dat suiker niet goed voor ons is, maar wist je ook dat suiker rimpels veroorzaakt?” Hoogen- raad: “Daarmee zette Douglas een keihard statement neer. En ook dat mag in principe. Douglas zou hebben mogen zeggen dat suiker rimpels veroor- zaakt, als dat waar zou zijn geweest en Douglas dat had kunnen bewijzen. In het reclamerecht wordt namelijk het principe van de omkering van bewijs- last gehanteerd. Dat betekent dat niet de klager (in dit geval KSV), maar de adverteerder (Douglas) moet aantonen dat het klopt wat Douglas beweert. En dat kon Douglas niet. Er is namelijk geen enkel weten- schappelijk bewijs voor de bewering dat het eten van suiker rimpels veroorzaakt.” Terechte klacht De klacht tegen de Douglas-reclame die KSV neer- legde heeft de RRC in eerste instantie al toegewezen. “Niet alleen kon Douglas op geen enkele manier aantonen dat hun uitspraak over suiker klopte”, zegt Hoogenraad, “door de manier waarop het (onbewe- zen) causale verband tussen suiker en rimpels wordt verkondigd, zal volgens de RCC de gemiddelde consument ertoe gebracht kunnen worden het aangeprezen product te kopen. Niemand wil immers rimpels en iedereen eet weleens suiker. De RCC had haar uitspraak al zeer goed beargumenteerd, maar toch besloot Douglas in beroep te gaan. Het heeft geen enkel effect gehad: het College van Beroep heeft in een uitgebreide beslissing, met een heldere en overtuigende motivering, de uitspraak van de RCC bevestigd: de televisiecommercial van Douglas is misleidend. De tv-reclame is inmiddels van de buis en ook van social media en de website verwijderd.” |19 Suiker in perspectief, november 2020 “Je mag in reclames best iets beweren, maar dan moet het wel waar zijn” Internationaal De reclamecampagne van Douglas wordt internationaal ingezet. Mag de tv-commercial dan nog wel in andere landen? “De uitspraken van de RCC en het College van Beroep gelden in principe alleen voor Nederland”, antwoordt Hoogenraad. “Maar dat wil niet zeggen dat de tv-reclame in het buitenland nog wel mag worden getoond. De wetgeving over misleiding is namelijk in heel Europa hetzelfde. En misleidend is misleidend. Een reclamecommissie of rechter in een ander land zal dus veel waarde hechten aan het feit dat de reclame-uiting in Nederland als misleidend is beoordeeld.”