Basis HTML versie
dan was het verschil in lichaamsgewicht niet
gemiddeld 1,02 maar 0,82 kg. Uit de verdere analyse
blijkt dat dit extra gewicht voor slechts 500 gram uit
vetmassa bestond en voor 300 g uit spier en ander
lichaamsweefsel. De onderzoekers berekenden dat bij
100% compliance de besparing in calorieën na 18
maanden zou kunnen leiden tot een gewichtsverschil
van 6,54 kg. Zij stellen echter dat door afname van de
ruststofwisseling en de minder benodigde energie als
gevolg van gewichtsafname (die achteraf dus 0,82 kg
bleek te zijn) het verwachte verschil bij 100%
compliance 2,3 kg zou zijn. Dat de 2,3 kg lang niet
werd gehaald kan maar ten dele worden
toegeschreven aan het verschil tussen de 5,8 en 7
blikjes frisdrank. Opmerkelijk is dat het grootste deel
van het effect op het lichaamsgewicht reeds was
bereikt nadat slechts een derde deel van de studie was
voltooid. De onderzoekers geven hiervoor in hun
publicatie geen verklaring.
De waarnemingen dat het gewichtsverschil veel
kleiner was dan verwacht en dat na 6 maanden studie
in de daaropvolgende 12 maanden het verschil tussen
de groepen in gewichtstoename veel kleiner was dan
in die eerste 6 maanden kunnen eenvoudig worden
verklaard door energiecompensatie. Dat wil zeggen
dat de lightgroep toch meer en/of dat de suikergroep
toch minder is gaan eten. De waarnemingen
ondergraven derhalve de conclusie van de
onderzoekers dat suiker in frisdrank niet verzadigt en
geen energiecompensatie optreedt. De waarnemingen
sluiten evenmin uit dat de lightgroep door het
ontbreken van suiker in de frisdrank meer is gaan
eten. De afname van het interventie effect tijdens de
studie wijst op een lange-termijn energiecompensatie.
De onderzoekers wijzen er op dat met het dubbel
blinde karakter van de studie alle psychologische
en/of sociaal wenselijke effecten werden uitgesloten.
Of kinderen in het dagelijks gebruik niet compenseren
als ze wel weten dat ze suikervrije fris drinken, is met
deze studie niet aangetoond.
De vraag of suikergebruik in vaste vorm, en dus niet in
drank, tot een ander resultaat had geleid kan met dit
onderzoek niet worden beantwoord. Het onderzoek
laat derhalve niet toe - zoals in de media gebeurt - om
specifiek de suiker in frisdrank als dikmaker aan te
merken.
Welk effect deze interventie heeft gehad op de BMI-
verdeling van de kinderen aan het einde van de studie
(bij het begin van de studie procentueel ingedeeld in
laag, normaal, overgewicht en obees) is niet
gepubliceerd.
Het mag duidelijk zijn dat de berichten in de media
over het ‘DRINK-studie’ op grond van het
bovenstaande een aanmerkelijke nuancering
behoeven. Ook dit onderzoek roept weer meer vragen
op dan er worden beantwoord.
Bronnen:
Ruyter JC de, Olthof MR, Kuijper LDJ, Katan MB, Effect of sugar
sweetened beverages on body weight in children: design and
baseline characteristics of the Double-blind, Randomized
Intervention study in Kids. Contemporary clinical trials 33
(2012)247-257.
Ruyter JC de, Olthof MR, Seidell JC, Katan MB, A trial of sugar free
and sugar-sweetened beverages and body weight in children.
September 21, 2012 (10.1056/NEJMoa 1203034I.
5|
Extra
Suiker in perspectief, oktober 2012